Maanden gingen voorbij dat de energie niet stroomde. Ik voelde geen pull, geen push, wist niet waar heen te bewegen. Had geen behoefte iets op social media te delen, wist niet wat de bedoeling was. Ik had geen ‘beelden’ meer vanuit mijn intuïtie en mijn hoofd wist het ook niet. De stroom leek opgedroogd. Ik was toe aan winterslaap.

Ik was alleen maar moe. Stil. Allerlei oude angsten staken de kop weer op en ik besefte dat ik nog weer lagen mocht afpellen van dat waar ik toch al zo lang mee bezig ben geweest. Tjemig de pemig zijn we daar nu nog niet klaar mee?! Wat ik wel wist is dat ik eindelijk praktijk aan huis mocht maken in Vlaardingen. Ik ruimde op, energetisch, emotioneel en ook in de materie. Vuilniszakken met spullen van zolder kregen een nieuwe plek of mochten echt weg. Eindelijk een plek voor de 1-1 of duo sessies, een plek voor het mentorship. Maar dan…..wat ga ik dan neerzetten dit komende jaar?

Ik voelde me stil. Bewegingsloos. Terwijl het klussen veel van mijn energie vrat.

Tot aan vanavond. Deze avond. Ik kras en kras mijn lijstjes door met ideeën voor toekomstige workshops.

Ik weet: als mijn hoofd het bedenkt

dan doe ik vanuit hoofd en oude energie

Nee. dat is niet de bedoeling.

“Maar wat is dan wel de bedoeling?’ Vraag ik.

En ineens komt er weer een beeld. En een weten. En een voelen. En een boodschap.

Ineens gaat het weer stromen.

Ik lach. Nee dit had mijn hoofd inderdaad niet kunnen bedenken.

Het past wel helemaal in de lijn van alles wat er voorgaande jaren voorbij is gekomen. Het geboren laten worden van de “nieuwe aarde”uit onze collectieve wombs. De heling op het leven van Maria Magdalena. Het Lemurisch lichtwerk tijdens de equinox. De heling op de collectieve heksenwond. Het ophalen van her-inneringen  uit andere levens. Voor onze evolutionare groei in dit waarneembare nu.

Ik zie dat we samen gaan door portalen. In mijn beeld, noem het een visioen, is het echt bijna een tastbaar veld waar je doorheen kan stappen. Meer een soort cliché denk ik om me op dat woord te brengen want ik weet dat het in werkelijkheid veel subtieler is. Alles is in dit NU en het zijn slechts verschillende bewustzijnslagen. Maar het schept wel een idee.

Ik zie het portaal van Wicca en Druïden. Het portaal van Egypte, het portaal van draken. En nog veel meer. Naar andere dimensies in dit nu. Om daar te helen of transformeren wat nodig is voor onze evolutionare groei, ascensie, hoe je het noemen wilt. Het collectief bewustzijn.

We helen MET ELKAAR daar HELE VELDEN van bewustzijn!

En ook halen we daar oude wijsheid, Sacred Knowledge op voor onze intuïtieve groei.

Ik zie een kring met kristallen schedels. En denk “Hoe dan?” Misschien start ik wel met 1 ofzo en groeit de kring per evenement. Die kan ik dan misschien aanschaffen als ik de eerste kaarten verkocht heb. Ik zit weer van alles te bedenken maar besef dat ik het los mag laten. “Dat zien we later dan wel.”

Ik zie de schedels ook de wereld over reizen en ik besef dat ik het grid* verder over de wereld mag verspreiden.

Weer denk ik “Hoe dan????”Het wordt steeds maar groter hoe ga ik dit in hemelsnaam voor elkaar krijgen?” Even slaat de angst om mijn hart, maar ik schud het van me af.

Ik weet dat ik alleen maar mag vertrouwen en dat er dan grootse dingen kunnen gebeuren, dat is in de afgelopen gridreizen* Egypte en Engeland ook zo gegaan.

Ik zie verder een soort lichtstaffen, portaalhouders, met kristallen. Geen idee weer.

Ook zie ik drie piramides. Ik denk, de middelste, de grootste van koper zo te zien. Van de andere kan ik niet zien waar ze van zijn. Is dat de onderkant van die staffen misschien?

Ik besluit een appje te doen naar iemand die ik volgens mij eens zoiets heb zien maken, maar dan in het klein. Ik leer dat het chembuster heet wat ik heb gezien. Het zet negatieve energie om in positieve en creëert een torus veld van energie. Prachtig! Dit ondersteunt de transformatie natuurlijk.

Daarnaast krijg ik door dat alles in co-creatie mag gaan vorm krijgen en dat SAMEN en VERBINDEN  sleutelwoorden zijn. Ook zie ik per evenement een frequentiehouder voor me. Dat is het woord dat ik door krijg. Ik weet niet wat het betekent maar het ziet eruit alsof we samen een krachtveld omhoog houden. Ik zie dat die persoon heel erg een frequentie van een bepaald tijdperk, of dimensie zoals ik het liever noem omdat alles in dit NU is, belichaamd. Ik zie ook dat de verschillende personen die voor mijn geestesoog verschijnen kris kras door het land wonen en besef dat ik toch weer het land door mag gaan reizen. “Ach, ik ben en blijf reislustig” lach ik.

Ik ben helemaal opgeladen en vol van energie.

Ook vol met vragen maar ik weet:

Ik hoef alleen maar te vertrouwen.

………

Het is de volgende dag en ik denk, laat ik proberen mijn beeld na te maken. Ik haal het me terug van voor de geest. Ik weet nog hoe het voelde, ik voelde mijn leren muiltjes  en de zachtheid van mijn dikke kleed dat ik draag. Ik voel de grote keien van de grond.

Ik sluit mijn ogen en ben er weer. Ik loop door, net zo lang tot ik in de natuur kom. Ik ‘kijk’ om me heen en voel me verbonden met deze prachtige natuur.

Dat voel ik altijd al maar nu nog sterker. Ik kijk in de buidel die op mijn buik hangt en zie flesjes en kruiden.

Ik ‘weet’ dat ik hier een heks ben, maar zo noemen we ons niet.

Altijd als ik in dimensies kijk, ervaar ik dingen ook zo lijflijk. Alsof ik er in dit NU ben. Ik voel het aan mijn huid. In mijn lijf. Ik hoor en ruik wat daar is. Soms ben ik jonger of ouder, langer of dunner.

Oké ik ga foto’s zoeken op internet. Ik zag een grote zaal voor me,

Ik ken nog wel een mooie zaal.

Na wat knippen en plakken en photoshoppen staat mijn beeld.

Eerst maar even eten dan straks erover posten.

Ik heb het nog niet gepost of enkele minuten later krijg ik een app van Vanessa van spiritueel centrum de vlindertuin. “Ik ga helemaal aan! Dit wil ik samen met jou doen! Ik ben schedelhoedster!” Ik heb nog nooit van dat woord gehoord maar kan me er wel iets bij voorstellen. Ze legt het me uit en ik krijg kippenvel. En stuurt alvast een fotootje van één van haar schedels. Wat een leukerd! Heel vaak vind ik schedels een beetje zware energie hebben maar deze is echt heel blij.

Wow! Dat bedenk je toch niet! Ineens is daar de hele cirkel van kristallen schedels.

Wat prachtig toch hoe source werkt.
Alles is er al.

Als ik in de flow ben, komt het vanzelf naar me toe.

Ook vertelt Vanessa me dat ik dingen op schrift mag zetten. Eerst begrijp ik niet wat ze bedoelt maar later denk ik aan de eboekjes die ik over de gridreizen* in Egypte, Ierland en Engeland heb geschreven. Het waren dagboekverslagen die ik alleen deelde met de online volgers die mij supportten tijdens mijn reis alleen, maar iemand gaf aan dat het inspirerend was en lekker leest en zei me een boekje ervan te maken. Dus dat heb ik maar gedaan (*:wil je daar meer over lezen kan je onderaan deze blog je mailadres achterlaten en dan ontvang je mijn eboekje).

Ik denk dat het betekent dat ik over dit mooie nieuwe avontuur dan ook weer mag schrijven. Zo inspireren we én vinden we elkaar denk ik. En dat vinden en verbinden is essentieel voel ik in deze tijd. Nou, ik besluit dat te doen in mijn blog!

Ineens besef ik ook dat niet die schedels begraven dienen te worden. Dat had mijn hoofd weer bedacht maar dit voelt nu helemaal niet passend, het zijn natuurlijk de Avalon kristallen en de rozenkwartsen die door Engeland en Ierland en Egypte liggen. Ik heb nog een  aantal kristallen over en wist wel dat die een nieuwe bestemming zouden krijgen, maar nog niet wat of hoe. Mijn hart maakt een sprongetje en de gedachte ‘hoe…?” wil weer op komen dringen maar ik druk ‘m weg. Dat zien we dan wel weer.

Die kristallen kunnen natuurlijk communiceren met de schedels. Ik begrijp ook van Vanessa dat schedels bij uitermate geschikt zijn om portalen te openen en door dimensies te reizen.

Wat een geweldige ondersteuning hierin!

Even later stuit ik op een post op instagram  met drakenolie. Ik voel direct dat ik die moet hebben voor het drakenportaal.

Weer zo een flow! De tempel voor godinnen en natuur van praktijk voor helende therapie is in Schipluiden, das vlakbij! Die ga ik maandag ophalen, wat geweldig.

……

Het is maandag en de dag begint al weer goed. Ik had hele andere plannen maar ik zie natuur voor me en ik voel de behoefte buiten te wandelen. Een kort appje leert me dat Wendy van Winzicht kan om samen te wandelen, dat is mooi want dan kunnen we gelijk afstemmen op het eerste evenement. Ik voelde dat ik dit met haar mocht doen als frequentiehouder, in omgeving Utrecht. Als er iemand is die iets met frequentie heeft is zij het wel 🙂

Het is wel heel symbolisch want daar eindigde we vorig jaar de serie workshops met de energetische heling op het collectieve heksenveld op 3 juni en het eerste portaal wordt druïden, wicca en Avalon  weer in Utrecht. Dus het is een logisch vervolg en nieuwe start van deze serie events. We besluiten dat de definitieve datum 6 april 2024 wordt om te starten.

Gelijk bekruipt de angst me weer. Zou er wel iemand op af komen? Wat moet het dan kosten? En waar gaan we het precies houden? Aarrrghhh, ik word toch niet goed van mezelf en dat piekerhoofd. Ik zit mezelf af en toe ZO in de weg. Ik MOET, niet mag maar MOET nu toch echt leren te vertrouwen. Of eigenlijk kan ik het wel, maar er in blijven is een tweede.

Eenmaal in Schipluiden heeft het weer zo moeten zijn want op het punt dat ik aankom wil Janneke net wegrijden dus we treffen elkaar. Wat een prachtige tempel heeft ze en wat is de olie weer kloppend. Ze helpt me nog om samen met Lakshmi in overvloed te stappen. Ik wéét het wel, want die overvloed ontstaat altijd als ik vertrouw. Maar ook vast blijven houden das een ding.

Weer twee nieuwe soulmates erbij: Janneke en Lakshmi. Wat hou ik toch van source. De mooiste ontmoetingen en dingen ontstaan als we creëren vanuit de flow. Eindelijk zit ik er weer in.

De stilte en het opruimwerk geestelijk en fysiek was nodig voor deze nieuwe fase. Ik voel de pull weer en de push. Ik ga weer als een raket en de woorden en beelden stromen als vanouds.

Wat ben ik DANKBAAR. Ik hoef het allemaal niet alleen te doen. Ik mag HULP vragen en ontvangen. We doen het SAMEN.

Namasté. In lákech.

Meer lezen over het eerste portAal van wicca druïden en avalon? ( wordt herhaald 2 juni 2004 Heerhugowaard)

Of lees je graag verder hoe dit avontuur vordert? Ga dan naar deel 2